ذودعاءلغتنامه دهخداذودعاء. [ دُ ] (ع ص مرکب ) خداوند خواهش . خداوند خواهانی . خداوند دعا. صاحب دعا: و اذا مَسَّه ُ الشر فذودعاء عریض . (قرآن 41 / 51) وچون در رسد او را بدی پس صاحب دعای بسیار اس
غواص دودهای حقیقیGavia immer immerواژههای مصوب فرهنگستانگونهای از تیرۀ غواصیان و راستۀ غواصسانان که بالای بدنش شطرنجی و سیاه و سفید است
مرغ توفان دودهای تیرهPhoebetria fuscaواژههای مصوب فرهنگستانگونهای از دیومِدیان و راستۀ کبوتردریاییسانان که کوچک و خاکستری تیرۀ مایل به سیاه است و پاهای رنگپریدۀ مایل به سفید دارد