فوجدارلغتنامه دهخدافوجدار. [ ف َ / فُو ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) فوج دارنده . فرمانده و رئیس فوج . (فرهنگ فارسی معین ) : که بیرون کند صدر را زین دیارکه از لشکر جهل شدفوجدار. ملا طغرا.|| حاکم بیرون شهر.