غمزدالغتنامه دهخداغمزدا. [ غ َ زِ / زُ ] (نف مرکب ) غمزدای . زداینده ٔ غم . آنکه یا آنچه غم را ببرد. تسلیت دهنده : درّ بار و مشک ریز و نوش طبع و زهرفعل جانفروز و دلگشا و غمزدا و لهوتن . منوچهری .غم
غمزدایلغتنامه دهخداغمزدای . [ غ َ زِ / زُ ] (نف مرکب ) زداینده ٔ غم . غمزدا. رجوع به غمزدا شود : پاینده باد میر بشادی و فرخی بر کف گرفته باده ٔ رنگین غمزدای . فرخی .طبع حسان مصطفایی کوتا ثناهای غ
غمزداییلغتنامه دهخداغمزدایی . [ غ َ زِ / زُ ] (حامص مرکب ) زدودن غم . بردن غم و اندوه . تسلیت . اسلاء.