هیجبوسلغتنامه دهخداهیجبوس . [ هََ ج َ ] (ع ص ) مرد دراز گول و درشت خوی شتاب زده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
ازبیوسلغتنامه دهخداازبیوس . [ اُ زِ ] (اِخ ) رجوع به اُزِب و فهرست فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود و فهرست یسنا تألیف پورداود شود.
ازبسفرهنگ فارسی عمیدبه سبب بسیاری؛ بسکه: ◻︎ از بس که دست میگزم و آه میکشم / آتش زدم چو گل به تن لختلخت خویش (حافظ: ۵۸۸).