غویدینلغتنامه دهخداغویدین . [ ] (اِخ ) قریه ای است در «نسف »، و بجای یاء، باء نیز روایت کرده اند. (از تاج العروس ). رجوع به غوبدین شود.
غیضونلغتنامه دهخداغیضون . [ غ َ ] (ع اِ) دولاب . چوب درازی که به یک سوی آن سنگ و بسوی دیگر آن سطل بندند وبدان آب از چاه کشند. ج ، غَیاضین . (دزی ج 2 ص 234).