لغتنامه دهخدا
غرال . [ غ َ ] (اِخ ) همدانی . صحابی است . سیف اشعاری درباره ٔ وی در ردة سروده است که در آن اسود العنسی کذاب را هجو می کند وکسانی را که وی را کشتند میستاید از آن جمله است :یالیت شعری و التلهف حسرةان لا اکون ولیته برجالی .(الاصابة فی تمییز الصحابة