هیر و هرلغتنامه دهخداهیر و هر. [ رُ هََ ] (اِ صوت مرکب ) آوازی که خربنده خران را دهد برای راندن : در بار هجوشان کشم از گوش تا به دم خواهم به چوب رانم وخواهم به هیر و هر.سوزنی .
کهیرگویش اصفهانی تکیه ای: kefli / ir طاری: kahir طامه ای: kahir طرقی: kehir / kewli کشه ای: kahir نطنزی: kahir / ir