لغتنامه دهخدا
زبویی . [ زَ ] (اِخ ) احمدبن سرور، مکنی به ابوحامد. وی کتب و اصول بسیار نگاشته و داستانهای فراوان دارد. از ابراهیم بن حسین و اسحاق بن ابراهیم سرخسی نقل حدیث کند و ابواسحاق مذکر معروف به العبد الذلیل از او روایت دارد. ابوالعباس احمدبن سعید معدانی او را یاد کند و گوید: باکی بر