کیغالغتنامه دهخداکیغا. [ ک َ / ک ِ ] (اِ) رنج و آزار و درد و اندوه . (ناظم الاطباء) (از جانسون ). رجوع به کیفا شود.
کژغالغتنامه دهخداکژغا. [ ک َ ] (اِ مرکب ) مخفف کژغاو است و آن گاوی باشد که در کوههای مابین ختا و هندوستان بهم میرسدو آن را به ترکی قطاس میگویند. (برهان ) (آنندراج ). غژغاو. (جهانگیری ). غژگاو. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به غژغاو و غژگاو شود.