مدناسلغتنامه دهخدامدناس . [ م ِ ] (ع ص ) آلوده به ریم و چرک . (ناظم الاطباء) . || مرد زشت خو و آلوده آبرو. ج ،مدانیس . (ناظم الاطباء) .
مدینالغتنامه دهخدامدینا. [ م َ ] (هزوارش ، اِ) به لغت زند و پازند به معنی شهر است و به عربی مدینه گویند. (برهان قاطع). رجوع به مدینه شود.