مؤلبلغتنامه دهخدامؤلب . [ م ُ ءَل ْ ل ِ ](ع ص ) ورغلاننده و فساداندازنده . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). حسود مؤلب ؛ حسود فتنه کننده و فساداندازنده . (ناظم الاطباء). || گردآورنده ٔ قوم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).