وغنلغتنامه دهخداوغن . [ وَ غ َ ] (اِ) بازوبند. (فرهنگ اسدی ). در فرهنگ اسدی لغت غن به معنی دستاورنجن آمده با شاهدی از شاعری که نامش معلوم نیست ، و می نماید که حرف واو در آغاز کلمه زاید باشد. رجوع به غن شود.
گوغینواژهنامه آزادنام قناتی است در بخش (روستا) بلورد از توابع شهرستان سیرجان استان کرمان بلورد به معنی سرزمین گل سرخ می باشد.