آختنلغتنامه دهخداآختن . [ ت َ ] (مص ) آهختن . آهیختن . برآوردن . آهنجیدن . لنجیدن . کشیدن . برکشیدن . تشهیر. بیرون کشیدن . بیرون کردن . یازیدن . سَل ّ. استلال . اخراج : یکی آخته تیغ زرین ز بریکی برسر آورده سیمین سپر. اسدی .تا بتاج
آختنفرهنگ فارسی معین(تَ) (مص م .) 1 - بر آوردن ، بیرون کشیدن (تیغ وشمشیر از غلاف ). 2 - بالا بردن ، برافراشتن . 3 - آماده و کوک کردن ساز.
هیختنلغتنامه دهخداهیختن . [ ت َ ] (مص ) کشیدن : دایگان کنیزک به سر چاه بودند و آب همی هیختندی . (کارنامه ٔ اردشیر). || فروکشیدن .- فروهیختن ؛ فروکشیدن . (یادداشت مؤلف ).
یاختنلغتنامه دهخدایاختن . [ ت َ ] (مص ) بیرون کشیدن . (برهان ) (غیاث اللغات ). آختن . || برآوردن تیغ از غلاف . (برهان ). بیرون کشیدن تیغ و غیره . (سروری ). آختن . برکشیدن تیغ تیز و نیزه را. مرادف آختن . (آنندراج ). تیغ برکشیدن . (جهانگیری ). بیرون کشیدن تیغ از نیام . (ناظم الاطباء). || دست به
اختنلغتنامه دهخدااختن . [ اَ ت َ ] (مص ) آختن . رجوع به آختن شود.- براَختن ؛ برکشیدن تیغ : ابلهی باشد براختن تیغ چوبین بر کسی کو بکمتر کس ببخشد در زمان صد ذوالفقار.سنائی .
دست آختنلغتنامه دهخدادست آختن . [ دَ ت َ ] (مص مرکب ) دست دراز کردن و حرکت دادن آن بطرف چیزی . (آنندراج ). کشیدن و بلند کردن دست به سوی چیزی : چو نتوان بر افلاک دست آختن ضروری است با گردشش ساختن . سعدی .- دست آختن به خ
بیرون آختنلغتنامه دهخدابیرون آختن . [ ت َ ] (مص مرکب ) بیرون کشیدن . از نیام برآوردن . رجوع به برون آختن و آختن شود.
کین آختنلغتنامه دهخداکین آختن . [ ت َ ] (مص مرکب ) کین کشیدن . کینه کشیدن . انتقام گرفتن : دگر اسب شبدیز کز تاختن نماندی به هنگام کین آختن . فردوسی .همی برد بر هر سویی تاختن بدان تاختن بود کین آختن . فردوسی .<
برون آختنلغتنامه دهخدابرون آختن . [ ب ِ / ب ُ ت َ ] (مص مرکب ) بیرون آختن . بیرون کشیدن . از نیام برآوردن : میغ سیه در قفاش تیغ برون آخته ست طبل فروکوفته ست خشت بینداخته ست . منوچهری .و رجوع به آختن شود
اختنلغتنامه دهخدااختن . [ اَ ت َ ] (مص ) آختن . رجوع به آختن شود.- براَختن ؛ برکشیدن تیغ : ابلهی باشد براختن تیغ چوبین بر کسی کو بکمتر کس ببخشد در زمان صد ذوالفقار.سنائی .
دست آختنلغتنامه دهخدادست آختن . [ دَ ت َ ] (مص مرکب ) دست دراز کردن و حرکت دادن آن بطرف چیزی . (آنندراج ). کشیدن و بلند کردن دست به سوی چیزی : چو نتوان بر افلاک دست آختن ضروری است با گردشش ساختن . سعدی .- دست آختن به خ
اندرآختنلغتنامه دهخدااندرآختن . [ اَ دَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) فروبردن . فروکردن . (یادداشت مؤلف ) : سر تازانه خسرو اندرآخت (؟)خرقه زان جایگه برون انداخت . سنایی .و رجوع به آختن شود.
بیرون آختنلغتنامه دهخدابیرون آختن . [ ت َ ] (مص مرکب ) بیرون کشیدن . از نیام برآوردن . رجوع به برون آختن و آختن شود.
کین آختنلغتنامه دهخداکین آختن . [ ت َ ] (مص مرکب ) کین کشیدن . کینه کشیدن . انتقام گرفتن : دگر اسب شبدیز کز تاختن نماندی به هنگام کین آختن . فردوسی .همی برد بر هر سویی تاختن بدان تاختن بود کین آختن . فردوسی .<
برون آختنلغتنامه دهخدابرون آختن . [ ب ِ / ب ُ ت َ ] (مص مرکب ) بیرون آختن . بیرون کشیدن . از نیام برآوردن : میغ سیه در قفاش تیغ برون آخته ست طبل فروکوفته ست خشت بینداخته ست . منوچهری .و رجوع به آختن شود