آدمی کش

'ādamikoš

معنی

۱. آن‌که مردم را بکشد؛ قاتل؛ آدمکش: ◻︎ می‌باش طبیب عیسوی هُش / اما نه طبیب آدمی‌کش (نظامی۳: ۳۷۷).
۲. [مجاز] بی‌رحم.

جست‌وجوی دقیق

آدمی کش

لغت‌نامه دهخدا

آدمی کش . [ دَ ک ُ ] (نف مرکب ) قاتل : میباش طبیب عیسوی هش اما نه طبیب آدمی کش .نظامی .

آدمی کش

جست‌وجوی هم‌آوا

شنواگرایی

audism

واژه‌های مصوب فرهنگستان

باور به برتریِ افراد شنوا نسبت به افراد ناشنوا

هذمی

لغت‌نامه دهخدا

هذمی . [ هََ ذَ می ی ] (ص نسبی ) منسوب به هذمةبن عتاب . (سمعانی ).

هذمی

لغت‌نامه دهخدا

هذمی . [ هَُ می ی ] (ص نسبی ) منسوب به هذمة که بطنی است از مزینه . (سمعانی ).

آدمی

آدمی . [ دَ ] (ع اِ)یک تن از اولاد آدم ابوالبشر. اِنس . اِنسی . انسان . بشر. مردم . مردمی . ناس . اناس . ج ، آدمیین : شیب تو با فراز و فراز تو با نشیب فرزند آدمی بتو اندر بشیب و تیب . رودکی .چنین گفت ه̍رون مرا روز

اضمی

لغت‌نامه دهخدا

اضمی . [ اَ ما ] (ع ص ) سیاه لب . (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی متن

آدم کش

لغت‌نامه دهخدا

آدم کش . [ دَ ک ُ ] (نف مرکب ) در تداول عامه به معنی آدمی کش و قاتل و خونخوار.

عیسوی

لغت‌نامه دهخدا

عیسوی . [ س َ وی ی / وی ] (از ع ، ص نسبی ) منسوب به عیسی . عیسائی . عیسی ّ. رجوع به عیسی شود : مرفق دهم به حضرت صاحب قصیده ای خوشتر ز اشک مریمی و باد عیسوی . خاقانی .باد چو باد عیس

طبیب

لغت‌نامه دهخدا

طبیب . [ طَ ] (ع ص ) زیرک . || دانا. || نیک ماهر در کار خود. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اِ) پزشک . (فرهنگستان ) (منتهی الارب ). پجشک . (دهار). طب . آسی . عرّاف . (منتهی الارب ). آنکه علاج بدن کند. دانا به دوا و علاج و دارو و درمان . حکیم . ج ، اَطِبة، اطباء. (منتهی الارب

جست‌وجوی هم‌آغاز

آدمی

لغت‌نامه دهخدا

آدمی

فرهنگ فارسی عمید

آدم؛ انسان: ◻︎ تو کز محنت دیگران بی‌غمی / نشاید که نامت نهند آدمی (سعدی: ۶۶).

آدمی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

human

آدمی

فرهنگ مترادف و متضاد

آدمیت، آدمیزاد، انسان، بشر ≠ دیو

جست‌وجوی هم‌قافیه

درآدمی

لغت‌نامه دهخدا

درآدمی . [ دَ دَ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان حتکن بخش زرند شهرستان کرمان ، در 34هزارگزی شمال خاوری زرند سر راه مالرو خانوک به راور. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

آدمی

لغت‌نامه دهخدا

نیم آدمی

لغت‌نامه دهخدا

نیم آدمی . [ دَ ] (اِ مرکب ) کنایه از مطلق زن ، زیرا که دو زن را در گواهی به منزله ٔ یک مرد داشته و در دیوان خاقانی کنایه از والده ٔ خاقانی است . (از غیاث اللغات ) (آنندراج ) : لیک نیم آدمی آنجاست مرا چون سپردمْش به یزدان چه کنم .<p class="

ابراهیم بن صالح آدمی

لغت‌نامه دهخدا

ابراهیم بن صالح آدمی . [ اِ م ِ ن ِ ل ِ ح ِ دَ ] (اِخ ) از محدثین قرن سوم هجری بوده است .

ابن آدمی

لغت‌نامه دهخدا

ابن آدمی . [ اِ ن ُ دَ ] (اِخ ) محمدبن حسین بن حمید منجم . در قرن سوم هجری میزیسته و بتألیف کتاب زیج بزرگی شروع کرده و موفق باتمام آن نگردیده است و شاگرداو قاسم بن محمدبن هاشم مدائنی در سال 308 هَ .ق . آنرا بپایان برده و نظم العقد نام نهاده

درپیوند

بیشتر بدانید

آدمی کش

'ādamikoš

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا