آرامیسواژهنامه آزادآرام و آهسته- ریشه فارسی دارد زر زرد - گل زرد - فارسی زر زرد - گل زرد - آرام و آهسته
آرامشلغتنامه دهخداآرامش . [ م ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از آرامیدن . سکون . آرمِش : رایتش ساکن نگردد یک زمان در یک زمین رخشش آرامش نگیرد ساعتی در یک مقام . فرخی . || طمأنینه . (ربنجنی ). اَون . سکینه . (ربنجنی ) (دستوراللغه ) <span clas
هرامسلغتنامه دهخداهرامس . [ هَُ م ِ ] (ع ص ) شیر سخت خونخوار مردم . (منتهی الارب ). شیر سخت تجاوزکننده به مردم . (اقرب الموارد).
آرامشفرهنگ فارسی عمید۱. آسایش؛ آسودگی؛ فراغ۲. سکون.۳. سکوت.۴. [مجاز] امنیت.۵. [مقابلِ جنگ] [قدیمی، مجاز] صلح.