لغتنامه دهخدا
ارقاد. [ اِ ] (ع مص ) بخواب بردن کسی را. (منتهی الأرب ). خوابانیدن . بخوابانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). خواب آوردن . || ارقاد در مکان ؛ اقامت کردن در آنجای . بجای ایستادن . (تاج المصادر بیهقی ). ایستادن . (تاج المصادر بیهقی ).
