آزمودگیلغتنامه دهخداآزمودگی . [ زْ / زِ دَ / دِ ] (حامص ) چگونگی و صفت آزموده . مجرب و ممتحن بودگی . کارکشتگی .
آزمودهلغتنامه دهخداآزموده . [ زْ / زِ دَ / دِ ] (ن مف ) مجرب . ممتحَن . سنجیده . مُدَرَّب . مُنجَد. منجَذ. حُنک . موقر. (صُراح ). کاردیده . کرده کار. پخته . سُخته . ورزیده . دنیادیده : ابا ششهزار آزم
آزمودهفرهنگ فارسی عمید۱. آزمایششده؛ امتحانشده.۲. تجربهشده.۳. سنجیده.۴. مجرب؛ کاردیده؛ ورزیده؛ باتجربه.
کارآزمودگیلغتنامه دهخداکارآزمودگی . [ زْ / زِ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) عمل کارآزموده . رجوع به کارآزموده شود.
کارناآزمودگیلغتنامه دهخداکارناآزمودگی . [ زْ / زِ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) غراره . (منتهی الارب ). عدم تجربه و عدم وقوف . (ناظم الاطباء). بی تجربگی در کار.
ناآزمودگیلغتنامه دهخداناآزمودگی . [ زِ / زْ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) مقابل آزمودگی . ناآزموده کاری . ناشیگری . ناپختگی . غِرَّة. غُمری . غرارت . بی تجربگی : الغَرارَة. غافل شدن و ناآزمودگی . (دهّار).
کارآزمودگیفرهنگ فارسی عمیدعمل کارآزموده؛ کارآزموده بودن: ◻︎ ز تدبیر پیر کهن برمگرد / که کارآزموده بُوَد سالخورد (سعدی۱: ۷۴).