گاز همراهassociated gas, gas-cap gasواژه‌های مصوب فرهنگستانهیدروکربنهای گازی‌شکلی که به‌صورت فاز گازی در شرایط دما و فشار مخازن نفتی وجود دارند
گاز حقیقیreal gas, imperfect gasواژه‌های مصوب فرهنگستانگازی که به علت برهمکنش بین مولکولی، خواص آن با خواص گاز آرمانی متفاوت است
گاز محلولsolution gas, dissolved gasواژه‌های مصوب فرهنگستانهیدروکربنهای گازی مخازن نفت که، به‌دلیل بالا بودن فشار در مخازن، در هیدروکربن‌های مایع حل شده‌اند
گاز کاملperfect gas, ideal gas 2واژه‌های مصوب فرهنگستانگاز حقیقی بسیار رقیقی که نیروهای بین مولکولی آن بسیار کم است
آس و پاسواژهنامه آزادفقیر آس وپاس در حقیقت آسمان پلاس بوده است. کلمه آس به معنی فلکواره-شیی مدور وزوجورانه که یکی زیر است ودیگری زبر وآن که زبر است میکوبد ومیگردد.آس بلندی گردگون-سنگ آسیا را آس میگویند که گرد است وزبرین است .
گدافرهنگ فارسی طیفیمقوله: ارادۀ اجتماعی - خاص دی، دریوزه‌گر، فقیر، عاجز، ناچار، مفلس، ندار، تهیدست، نیازمند، عور، بینوا قرض کننده، مقروض، وامدار، آس‌وپاس، شخص بدهکار انگل، طفیلی، سربار آدم خوش‌رقص
تهیدستفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مناسبات ملکی ره، بی‌چیز، مستحق، نیازمند، محتاج، بی‌بضاعت، مسکین، درمانده، ناچار، ناتوان، مفلوک، فلک‌زده، علیل، ذلیل، آسمان‌جل، آس‌وپاس، ندار، نادار، ناک، بی‌مایه، تنگدست، بی‌پول، بی‌برگ‌ونوا، بی‌برگ‌وساز، بی‌سروسامان، بی‌سامان، پاپتی، پابرهنه، عور، مستضعف، مستمند، تهی‌مایه
آسلغتنامه دهخداآس . (اِ) دو سنگ گرد و پخ برهم نهاده و زیرین را در میان میلی آهنین و جز آن از سوراخ میان زبرین درگذشته و سنگ زبرین بقوت دست آدمی یا ستور یا باد یا آب و بخار و برق گردد و حبوب و جز آن را خرد یا آرد سازد. آنچه را به دست گردد، دست آس و آسدست ، و آنچه را با آب گردد آب آس یا آسیاب
آسلغتنامه دهخداآس . (اِخ ) نام قومی از ایرانیان ، ساکن قفقاز مرکزی . زبان این مردم لهجه ای از فارسی است و ایشان را ایرُن و اِس و اُسِت نیز نامند. و آنان مردمی قوی با مویهای خرمائی و چشمهای آسمانگونه باشند و در قدیم پادشاهی و مملکتی به همین نام داشته اند. عده ٔ کنونی آنان نزدیک <span class="
آسلغتنامه دهخداآس . (ع اِ) (از سریانی آسا) مورْد. رَند. اِسمار. مُرد. مرت . عمار. فیطس . مرسین . و آن درختی است بلندتر از انار، برگش ریزه تر از برگ انار و مایل به استداره ، تخمش سیاه و خزان نمیکند و گل و برگ آن معطر است : تا برآید لخت لخت از کوه میغ ماغ گون آ
آسلغتنامه دهخداآس . (ع اِ) حیوانی که پوست و موئی نرم دارد و از آن پوستین کنند و نوک دم آن سیاه است . قاقم . || فنک . فنه . فرسان . (زمخشری ).
آسلغتنامه دهخداآس . (فرانسوی ، اِ) قسمی بازی و قمار با اوراقی مخصوص که شکل خال و شاه و بی بی و سرباز و لکات بر آن است . || تک خال . ورق قمار که یک خال بر آن باشد.- چهار شاهش به چهار آس خوردن ؛ به قویتر از خودی مصادف شدن . به حیله و چاره ای رساتر از چاره ٔ خوددچا
چهارآسلغتنامه دهخداچهارآس . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) چهار تک خال ورق . چهار تک خال در بازی ورق . رجوع به چارآس شود.
چارآسلغتنامه دهخداچارآس . (اِ مرکب ) چهار تک خال . چهار ورق قمار در بازی «آس » که بر هر یک شکل خال نقش شده باشد. چهار ورق برنده در بازی «آس » که بر چهار شاه و چهار بی بی و چهار سرباز و چهار لکات مقدم است .- چار شاهش به چار آس خوردن ؛ بقویتر از خودی مصادف شدن . بحیل
ستورآسلغتنامه دهخداستورآس . [ س ُ ] (اِ مرکب ) آسیا که بستور گردد. آسیاکه آن را خر یا شتر گردانند. (از یادداشت مؤلف ).
مرآسلغتنامه دهخدامرآس . [ م ِرْ ] (ع ص ) (از «رأس ») اسبی که سرهای اسبان بگزد در با هم رفتن ، یا آن که بسر زند اسبان دیگر را در وقت تقدم و پیشی خود. (منتهی الارب ). اسبی که کله ٔ اسبان همجوار خود را گاز بگیردو قیل الذی یرأس فی تقدمه و سبقه . (اقرب الموارد). || شتری که جز در سر وی قوت و چربی
