آفریننده

'āfarinande

معنی

آفریدگار؛ خلق‌کننده؛ خالق.

مترادف

آفرینشگر، جانآفرین، خالق، بادی، سازنده، صانع، مبدع

جست‌وجوی دقیق

آفریننده

لغت‌نامه دهخدا

آفریننده . [ ف َ ن َن ْ دَ / دِ ] (اِخ ) آنکه آفریند. آنکه خلق کند. نامی از نامهای خدای تعالی . خالق . وجودبخشنده . آفریدگار. باری . فاطر. خلاق . ذاری . (ربنجنی ). جهان آفرین . مبدع . موجد. مکوّن . منشی : چنین گفت

آفریننده

فرهنگ فارسی عمید

آفریدگار؛ خلق‌کننده؛ خالق.

آفریننده

فرهنگ فارسی معین

(فَ نَ دِ) (ص فا.) آفریدگار.

آفریننده

فرهنگ مترادف و متضاد

آفرینشگر، جانآفرین، خالق، بادی، سازنده، صانع، مبدع

جست‌وجوی هم‌آوا

جهان آفریننده

لغت‌نامه دهخدا

جهان آفریننده . [ ج َ ف َ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) جهان آفرین . خالق گیتی : جهان آفریننده یار من است سر اختر اندر کنار من است . فردوسی .جهان آفریننده را کرد یادکه بی یاد او

آفرینندگی

creativity 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

توانایی ایجاد اندیشۀ نو و بی‏سابقه‏ای که سودمند یا جذاب یا معنادار باشد متـ . خلاقیت

آفرینندگی فرهنگی

cultural creativity

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرایندی که در طی آن افراد می‌کوشند تا روش‌های نوینی برای ایجاد ارزش‌های جدید در جامعه یا تقویت یا اصلاح ارزش‌های سنتی، با هدف پیشرفت جامعه، بیابند و جامعه را به ‌سوی رفاه و آرامش سوق دهند