آهوچشملغتنامه دهخداآهوچشم . [ چ َ /چ ِ ] (ص مرکب ) آنکه چشمی چون آهو دارد : بزن ای ترک آهوچشم ، آهو از سر تیری که باغ و راغ و کوه و دشت پرماهست و پرشِعْری .منوچهری .
گاوچشمفرهنگ فارسی عمید۱. [مجاز] ویژگی کسی که چشمان درشت دارد؛ فراخ‌چشم.۲. (اسم) (زیست‌شناسی) نوعی بابونه که گلبرگ‌های باریک دارد و شبیه چشم است؛ چشم گاو؛ چشم گاو‌میش؛ چشم بز؛ چشم آهو؛ چشم گربه.
گاوچشملغتنامه دهخداگاوچشم . [ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) فراخ چشم . (برهان ) : سیم ساقی شده گرازمی گاوچشمی شده به گاودمی . نظامی .گاوچشمی چو شیر آشفته شب نیاسوده روز ناخفته . نظا
سگ صفتلغتنامه دهخداسگ صفت . [ س َ ص ِ ف َ ] (ص مرکب ) بی وفا. ناسپاس : گر شیردل تر از تو شناسیم هیچ مردمندیل حیض سگ صفتان طیلسان ماست . خاقانی .گرفتم سگ صفت کردندم آخربشیر سگ نپروردندم آخر. نظامی .ای
بدسازیلغتنامه دهخدابدسازی . [ ب َ ] (حامص مرکب ) بدرفتاری . ناسازگاری . بدسلوکی . سؤسلوک : زآن می ترسم که از ره بدسازی وز غایت نامردمی و طنازی این سگ صفتان کنندای آهوچشم ناگاه ترا صید به روبه بازی . سرخسی (از لباب الالباب ج <span cl
روبه بازیلغتنامه دهخداروبه بازی . [ ب َه ْ ](حامص مرکب ) کنایه از مکر و فریب و دغل بازی . (آنندراج ). روباه بازی . رجوع به روباه بازی شود : این سگ صفتان کنند ای آهوچشم ناگاه ترا صید ز روبه بازی . سرخسی .شیر فلک را برد به روبه بازی آ
اهوازیلغتنامه دهخدااهوازی . [ اَهَْ ] (ص نسبی ) نسبت است به اهواز. از مردم اهواز. اهل اهواز. (فرهنگ فارسی معین ). || نسبت است به اهواز که آنرا سوق الاهواز گویند و شهری آبادان بوده و در عصر سمعانی قسمت بیشترآن مخروبه بوده است . (از لباب الانساب ) : نازت بطریق علم دین
شعریلغتنامه دهخداشعری . [ ش َ را / ش ِ را / ش ُ را ] (اِخ ) نام دو ستاره ، یکی شعری العَبور ودیگری شعری الغمیصاء. شعری العبور که شعرای یمانی گویند ستاره ای است بسیار روشن که بعد از جوزا برآید ودر آخر تابستان اول شب بر فلک نما
