حجنةلغتنامه دهخداحجنة. [ ح ُ ن َ ] (ع اِ) کژی . (منتهی الارب ). اعوجاج . کجی : حجنة المغزل ؛ آهنی کج که بر سردوک باشد و نخی که میریسند، بدان آویخته شده و درازمیگردد. (منتهی الارب ). آهن کژ در سر جلک . ج ، حجن . (مهذب الاسماء). آهن سر دوک . || حجنة الثمام ؛ برگ گیاه یز. (منتهی الارب ). بار درخ
حزنهلغتنامه دهخداحزنه . [ ح َ زَ ن َ / ح َ ن َ ] (ع اِ) حَزَن . زمین ناهموار. زمین درشت . زمین ستبر. سنگلاخ .
یزنهلغتنامه دهخدایزنه . [ ی َ ن َ / ن ِ ] (ترکی ، اِ) شوهر خواهر. (ناظم الاطباء)(از فرهنگ جهانگیری ) (از غیاث ) (آنندراج ) (از انجمن آرا). آیزنه . ظأم . ظأب . شوی خواهر. (یادداشت مؤلف ). در تداول امروز آذربایجان به کسر یاء تلفظ شود.
علاءالدین گلستانهلغتنامه دهخداعلاءالدین گلستانه . [ ع َ ئُدْ دی ن ِ گ ُ ل ِ ن َ ] (اِخ ) میرزا محمدبن شاه ابوتراب محمد علی حسینی یا حسنی ، از سادات گلستانه ٔ اصفهان . وی عالمی فاضل بود. او راست : 1- بهجة الحدائق ، که شرح صغیر نهج البلاغه است . 2
