ابلهیلغتنامه دهخداابلهی . [ اَ ل َ ] (حامص ) بلاهت . حماقت . رعونت . رعنائی . حمق . تناوک . غمری . خویلگی . سرسبکی . ساده لوحی . گولی . کم خردی . نادانی . سلیم دلی : ز بهر کسان رنج بر تن نهی ز کم دانشی باشد و ابلهی . فردوسی .نبیره ک
ابلهیدیکشنری فارسی به انگلیسیfatuousness, folly, foolishness, imbecility, simplicity, stupidity, tomfoolery, vacuity
حبیلةلغتنامه دهخداحبیلة. [ ح َ ل َ ] (اِخ ) ابن عامر. عسقلانی او را به عنوان حبیلة و حثیلة و حمیلة یاد کرده است . رجوع به حمیله و الاصابه ج 1 ص 325 و 326 و ج 2</span
حبلةلغتنامه دهخداحبلة. [ ح ُ ل َ ] (اِخ ) قریه ای از قرای عسقلان که حاتم بن سنان حبلی بدان منسوب است . (معجم البلدان ).
مبالههلغتنامه دهخدامبالهه . [ م ُ ل َ هََ ] (ع مص ) ابلهی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). خود را ابله نمودن بی ابلهی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).