ابوالهوللغتنامه دهخداابوالهول . [ اَ بُل ْ هََ ] (اِخ ) پیکری از سنگ برآورده بشکل شیری خفته و سینه و روی آن بصورت آدمی ، نزدیک هرم کئوپس بفاصله ٔ کمی از منف در مصر سخت مهیب و بالای آن هفده گز و درازا سی و نه گز است و چون بدانجا دائماً ریگ این پیکر را می پوشاند تاکنون چندین بار ناگزیر شده اند که آ
ابوالهوللغتنامه دهخداابوالهول . [ اَ بُل ْ هََ] (اِخ ) الحمیری . شاعری از عرب معاصر مهدی و رشید عباسی و فضل بن یحیی بن خالدبن برمک . و ابن الندیم گوید او را پنجاه ورقه شعر است . رجوع به کتاب الحیوان جاحظ ج 5 ص 30 و رجوع به کتاب ا
ابوالهولفرهنگ فارسی معین( ~. هُ) [ ع . ] (ص مر.) 1 - ترس آور، هراس انگیز. 2 - یکی از عجایب هفتگانه جهان در مصر.
ابوالحیللغتنامه دهخداابوالحیل . [ اَ بُل ْ ی َ ] (ع اِ مرکب ) روباه . ابوالحنبص . || سوسمار. و شاید در معنی اخیر محرف ابوحسیل باشد.
ابوالاهواللغتنامه دهخداابوالاهوال . [ اَ بُل ْ اَهَْ ] (اِخ ) ابوالهول : و علی مقربة من هذه الاهرام ...صورة غریبة من حجر... علی صفة آدمی هائل المنظر، وجهه الی الاهرام ...تعرف بابی الاهوال . (رحله ٔ ابن جبیر). و رجوع به ابوالهول شود.
ابوالعواللغتنامه دهخداابوالعوال . [ اَ بُل ْ ؟ ] (اِخ ) مرتفعبن جزیل بن قراتکین . رجوع به مرتفع... شود.
ابوالولیلغتنامه دهخداابوالولی . [ اَ بُل ْ وَ لی ی ] (اِخ ) ابن الشاه محمود الانجو الحسینی الشیرازی . ظاهراً در اواخر مائه ٔ دهم و اوایل مائه ٔ یازدهم حیات داشته است و از شیوخ شیخ بهائی است . رجوع به روضات الجنات ص 154 و 532 شود.
هوللغتنامه دهخداهول . [ هََ ] (اِخ ) پیکری است به شکل سر مردم نزدیک هرمان به مصر، که گویند طلسم رمل است . (منتهی الارب ).ابوالهول . (اقرب الموارد). رجوع به ابوالهول شود.
ابوالاهواللغتنامه دهخداابوالاهوال . [ اَ بُل ْ اَهَْ ] (اِخ ) ابوالهول : و علی مقربة من هذه الاهرام ...صورة غریبة من حجر... علی صفة آدمی هائل المنظر، وجهه الی الاهرام ...تعرف بابی الاهوال . (رحله ٔ ابن جبیر). و رجوع به ابوالهول شود.
طفاویلغتنامه دهخداطفاوی . [ طُ وی ی ] (اِخ ) ابوالهول عطیة طفاوی . از تابعین بصره بوده است که از ابوعمر روایت کرده است و سلیمان تمیمی و خالد الحذا و عوف اعرابی از او روایت دارند. (از انساب سمعانی برگ 371).