لغتنامه دهخدا
اجناد. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ جُند. لشکرها. عساکر: او را بکلی با اتباع و اولاد و اشیاع و اجناد... نیست گردانید. (جهانگشای جوینی ). وجوه قوّاد و محتشمان اجناد هر کس که بخدمت سلطان مبادرت نمودند. (جهانگشای جوینی ). جمعی از افراد و اجنادملک زوزن آنجا مانده بودند. (جهانگشای جوینی ). ب