لغتنامه دهخدا
اعجان . [ اِ ] (ع مص ) بر ناقه ٔ فربه سوار شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ماده شتر فربه را سوار شدن . (از اقرب الموارد). || آماسیدن عجان ماده شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || برآمدن و آماسیدن عجان مرد. || سالخورده شدن مرد آنچنانکه بی تکیه نتو