اخفیلغتنامه دهخدااخفی . [ اَ فا ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خفی . خفی تر. پوشیده تر. مقابل اجلی : تعریف باخفی .- امثال : اخفی مما یخفی اللیل .اخفی من الماء تَحت َالرﱡفَه .
اخفی الفرقدینلغتنامه دهخدااخفی الفرقدین . [ اَ فَل ْ ف َ ق َ دَ ] (اِخ ) (اصطلاح فلک ) ستاره ٔ کم نورتر از دو ستاره ٔ فرقدان که در صورت دب اصغر جای دارند.
اخفی التوأمینلغتنامه دهخدااخفی التوأمین . [ اَ فَت ْ ت َ ءَ م َ ] (اِخ ) (اصطلاح فلک ) دو ستاره بر سرِ دوپیکر که ذراع مبسوطه نامند و آنکه بر طرف مغرب واقع شده رأس التوأم الغربی نام دارد و آنکه بر طرف مشرقست رأس التوأم الشرقی . ستاره ٔ غربی از قدر اول است و آنرا انورالتوأمین نیز خوانند و ستاره ٔ
اخیافیلغتنامه دهخدااخیافی . [ اَخ ْ ] (ص نسبی ) برادرانی که پدرهر یکی جدا و مادر واحد باشد. (از کنز). و علاتی برادرانی که مادر هر یکی علیحده و پدر واحد باشد و اعیانی آنکه در مادر و پدر شریک باشند. (غیاث اللغات ).
اخفیةلغتنامه دهخدااخفیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِخِفاء. || اخفیةُالنور؛ غلافهای شکوفه . || اخفیةالکری ؛ چشمها. (منتهی الارب ). در تاج العروس آمده : و اخفیةالکرا؛ الاعین . قال : لقد علم الایقاظ اخفیةالکراتزججها من حالک واکتحالها.
اخفی الفرقدینلغتنامه دهخدااخفی الفرقدین . [ اَ فَل ْ ف َ ق َ دَ ] (اِخ ) (اصطلاح فلک ) ستاره ٔ کم نورتر از دو ستاره ٔ فرقدان که در صورت دب اصغر جای دارند.
اخفی التوأمینلغتنامه دهخدااخفی التوأمین . [ اَ فَت ْ ت َ ءَ م َ ] (اِخ ) (اصطلاح فلک ) دو ستاره بر سرِ دوپیکر که ذراع مبسوطه نامند و آنکه بر طرف مغرب واقع شده رأس التوأم الغربی نام دارد و آنکه بر طرف مشرقست رأس التوأم الشرقی . ستاره ٔ غربی از قدر اول است و آنرا انورالتوأمین نیز خوانند و ستاره ٔ
اجلیلغتنامه دهخدااجلی . [ اَ لا ](ع ن تف ) جلی تر. روشن تر. (مؤید). هویداتر. (مقابل اخفی ) : تعریف بأجلی . مُعرِّف از مُعرَّف اجلی باید.
خالدلغتنامه دهخداخالد. [ ل ِ ] (اِخ ) ابن ذؤیب الهذلی . علامه شنقیطی وی را خالدبن زهیر دانسته و ابوذؤیب را خال اومی داند نه پدر او. اسحاق از یونس حکایت می کند که اهون عیوب شعر زحاف است و زحاف نقص یک جزء است و از سایر اجزاء و این نقصان یا اخفی است یا اشنع چون «کاف »کلمه ٔ «سواک » در این بیت
مدرجلغتنامه دهخدامدرج .[ م َ رَ ] (ع اِ) جای رفتن و گذشتن . (منتهی الارب ). راه . (منتهی الارب ). طریق . (از اقرب الموارد). || مدرج النمل ؛ مَدَب ّ. راه مورچه . و هو مثل فی الخفاء، یقال : اخفی من مدرج النمل . (اقرب الموارد). || مذهب . مسلک . (از اقرب الموارد) (متن اللغة). مدرجة. درج . (متن ال
افضحلغتنامه دهخداافضح .[ اَ ض َ ] (ع ن تف ) رسواتر. (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || (ص ، اِ) سپیدی که مایل بغبارگون باشد. (آنندراج ). سپید نه بغایت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سپیدی . (تاج المصادر بیهقی ). سپید که سخت سپیدنبود. (اقرب الموارد): اللیل اخفی والنهار افضح . (یادداشت مؤلف ). ||
لطائفلغتنامه دهخدالطائف . [ ل َ ءِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ لطیفة. لطایف : این لطائف کز لب لعل تو من گفتم که گفت وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید. حافظ.- لطائف ستة ؛ صاحب آنندراج گوید: مقرر است که سالک به مراتب
اخفی الفرقدینلغتنامه دهخدااخفی الفرقدین . [ اَ فَل ْ ف َ ق َ دَ ] (اِخ ) (اصطلاح فلک ) ستاره ٔ کم نورتر از دو ستاره ٔ فرقدان که در صورت دب اصغر جای دارند.
اخفیةلغتنامه دهخدااخفیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِخِفاء. || اخفیةُالنور؛ غلافهای شکوفه . || اخفیةالکری ؛ چشمها. (منتهی الارب ). در تاج العروس آمده : و اخفیةالکرا؛ الاعین . قال : لقد علم الایقاظ اخفیةالکراتزججها من حالک واکتحالها.
اخفی التوأمینلغتنامه دهخدااخفی التوأمین . [ اَ فَت ْ ت َ ءَ م َ ] (اِخ ) (اصطلاح فلک ) دو ستاره بر سرِ دوپیکر که ذراع مبسوطه نامند و آنکه بر طرف مغرب واقع شده رأس التوأم الغربی نام دارد و آنکه بر طرف مشرقست رأس التوأم الشرقی . ستاره ٔ غربی از قدر اول است و آنرا انورالتوأمین نیز خوانند و ستاره ٔ
