اخکوبهلغتنامه دهخدااخکوبه . [ اَ ب َ / ب ِ ] (اِ) تکمه ٔ کلاه و جامه و قبا و گوی گریبان و امثال آن ، و آنرا بندنه و بندینه نیز گویند. گوی قوقه . (آنندراج ). مقابل اَنگله یعنی مادگی .
اخکوچهلغتنامه دهخدااخکوچه . [ اَ چ َ / چ ِ ] (اِ) اخکوبه . دگمه ٔ کلاه و جامه . رجوع به فقره ٔ قبل شود و ظاهراً یکی تصحیف دیگریست .
اخکوزنهلغتنامه دهخدااخکوزنه . [ اَ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) اخکوبه . اخکوجه . قوقه . تکمه ٔ کلاه و جامه . و رجوع به اخکوژنه و اخگوژنه شود.
اخکوزهلغتنامه دهخدااخکوزه . [ اَ زَ / زِ ] (اِ) اَخکوژه . اخکوبه . اخکوچه . تکمه ٔ کلاه و جامه . || چوبی که نساجان کرباسی را که بافند بدان پیچند و آنرا بعربی منوال گویند. (شعوری ). || خرمای خام . (شعوری ).