لغتنامه دهخدا
ادمه . [ اَ م َ ] (اِخ ) شهریست از شهرهای سهل که خدای تعالی آنرا باژگونه گردانید و آنرا ملکی خاص بود که او را ملک ادمه گفتندی و در مروج الذهب «ادما» و در ابن الوردی «أذمی » آمده است . (ضمیمه ٔمعجم البلدان ). یکی از شهرهای پنجگانه ٔ «سدیم » بود که بعلت عصیان ساکنینش از جانب خ