لغتنامه دهخدا
رؤبةبن العجاج . [ رُءْ ب َ ت ُ نُل ْ ع َج ْ جا ] (اِخ ) رؤبةبن عبداﷲ رؤبة التمیمی السعدی ، مکنی به ابوالحجاف یا ابومحمد. از شاعران فصیح و رجزگوی مشهور عرب در دوره ٔ امویان و عباسیان بودو قسمت عمده ٔ عمر خود را در بصره گذرانید و چون ابراهیم بن عبداﷲبن حسن بن حسن بن علی بن ا