اربودارلغتنامه دهخدااربودار. [ اَ ] (اِ مرکب ) درخت امرود را گویند، چه اربو امرود است و دار، درخت . (برهان قاطع) (جهانگیری ). امرودبن : بر سرچشمه پای اربودارلیس فی الدار غیره دیار. لامعی .رجوع به اربو شود.
اربولغتنامه دهخدااربو. [اَ بو / اَ ب َ / ب ُ ] (اِ) تصحیفی و لحنی از امرود (در رامسر و شهسوار و لاهیجان ). میوه ایست که آنرا امرود گویند. (برهان قاطع). کمثری . و رجوع به اربودار وامرود شود. || اَربه . خرما هندوی وحشی .
دارلغتنامه دهخدادار. (اِ) مطلق درخت را گویند. (برهان ) : تن ما چو میوه ست و او میوه داربچینند یکروز میوه ز دار. اسدی .و رجوع به دارگروه شود. || در ترکیبات زیر «دار» بعنوان مزید مؤخر اسم (پساوند) بکار رفته است : اربودار. امروددار.