ارخالقلغتنامه دهخداارخالق . [ اَ ل ِ / ل ُ ] (ترکی ، اِ) (ظ. از: ارخا، پشت + لیک یا لِق ، علامت نسبت ؛ بمعنی پشتک . منسوب به پشت )قبائی کوتاه تر در زیر قبای مردان . جامه ای که طلبه ٔ علوم دین و کسبه زیر قبا پوشیدندی . || نیم تنه ٔ روئین زنان . || نوعی از قماش ن
ارخالقفرهنگ فارسی معین(اَ لِ یا لُ) [ تر. ] (اِ.) نیم تنه ای که مردان و زنان می پوشیدند و لای رویه و آستر آن پنبه قرار می دادند.
کتوشلوارفرهنگ فارسی طیفیمقوله: بُعد ر، کت و دامن، دوپیس، سه‌پیس، لباس رسمی، اسموکینگ، آرخالق (ارخالق)
یکتاارخالقلغتنامه دهخدایکتاارخالق . [ ی َ / ی ِ اَ ل ُ ] (ص مرکب ) که تنها ارخالق بی قبا بر تن دارد. (یادداشت مؤلف ). || یک لاقبا. و رجوع به یک لاقبا شود.
