ارزاقلغتنامه دهخداارزاق . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ رِزق . روزیها. - ارزاق الجند ؛ روزی لشکر. (مهذب الاسماء). رزق و مرسوم لشکر. (منتهی الأرب ). جیره . اجری .
ارزاغلغتنامه دهخداارزاغ . [ اِ ] (ع مص ) اِرزاغ ریح ؛ نم آوردن باد سرد. (منتهی الأرب ). || ارزاغ محتفر؛ بگل زمین رسیدن حفّار (کننده ). (منتهی الأرب ). بگل تر رسیدن . || ارزاغ ماء؛ کم شدن آب . (منتهی الأرب ). || ارزاغ ارض ؛ گل ناک گشتن آن . || ارزاغ در کسی ؛ طمع کردن در او و بسیار رنجانیدن ا
ارزاق سلطانلغتنامه دهخداارزاق سلطان . [ اَ س ُ ] (اِخ ) ابن سلطان محمد خوارزمشاه . رجوع به حبط ج 1 ص 430 شود.
ارجاق و آبادلغتنامه دهخداارجاق و آباد. [ ] (اِخ ) دو قصبه است در قبله ٔ کوه سبلان افتاده قصبه ٔ آباد را قبادبن فیروز ساخت . هوایش معتدل وسرد، آبش از کوه سبلان جاری ، باغستان و فواکهش خصوص انگور و گردو زیاده و قرب بیست موضع از توابع آنجاست . حقوق دیوانیش هفت هزار دینار است . (مرآت البلدان ).
ارزکلغتنامه دهخداارزک . [ اَ رَ ](اِخ ) موضعی است در ((لای )) هزارجریب مازندران . رجوع بسفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 124 شود.
ارزقلغتنامه دهخداارزق . [ اَ زَ ] (ص ) مقلوب کلمه ٔ ازرق . رجوع به ازرق شود. || آب صافی . (شمس اللغات ) و غلط است .
ارزاق سلطانلغتنامه دهخداارزاق سلطان . [ اَ س ُ ] (اِخ ) ابن سلطان محمد خوارزمشاه . رجوع به حبط ج 1 ص 430 شود.
ارزاق سلطانلغتنامه دهخداارزاق سلطان . [ اَ س ُ ] (اِخ ) ابن سلطان محمد خوارزمشاه . رجوع به حبط ج 1 ص 430 شود.
قاسم الارزاقلغتنامه دهخداقاسم الارزاق . [ س ِ مُل ْ اَ ] (اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی . (ناظم الاطباء).