ازگیللغتنامه دهخداازگیل . [ اَ ] (اِ) درختچه ای که در همه ٔ جنگلهای شمالی حتی ارسباران وگلی داغ و گردنه ٔ چناران میروید. حدّ سفلای آن سواحل آستارا و حد علیا، کتول در ارتفاع 2000 گزی . (گااوبا). ازگِل . نلکه . زعرور. سِر (در آستارا). زِر. تُرسه سِر (در طوالش ).
ازگیلفرهنگ فارسی عمید۱. میوهای کرویشکل، گوشتالو، قهوهایرنگ، شیرین، و کمی گس.۲. درختچۀ خاردار و جنگلی این میوه با گلهای سفید.
ازگیلفرهنگ فارسی معین( اَ ) (اِ.) 1 - درختچه ای است خاردار با چوبی سخت و محکم و شکوفه های سفید. 2 - میوة درخت ازگیل که قهوه ای رنگ و ترش مزه است .
حجل حجللغتنامه دهخداحجل حجل . [ ح َ ج َ ح َ ج َ ] (ع صوت مرکب ) کلمه ای که بدان گوسفندان را زجر کنند و یا برخیزانند برای دوشیدن . (منتهی الارب ).
حجللغتنامه دهخداحجل . [ ح ِ ج ِ / ح ِ ج ِل ل ] (ع اِ) بند. پای بند که بر پای نهند. (ناظم الاطباء). پای برنجن . خلخال . (منتهی الارب ). ج ، احجال و حجول .
ازگیل ژاپنیلغتنامه دهخداازگیل ژاپنی . [ اَ ل ِ پ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به انبه ٔ ژاپنی شود.
ازگیل ژاپنیلغتنامه دهخداازگیل ژاپنی . [ اَ ل ِ پ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به انبه ٔ ژاپنی شود.