استان

'ostān

معنی

بزرگ‌ترین واحد تقسیمات کشور ایران که شامل چند شهرستان است و به‌وسیلۀ یک استاندار اداره می‌شود.

جست‌وجوی دقیق

استان

لغت‌نامه دهخدا

استان . [ اِ ] (ع مص ) بسال قحط درآمدن . در سال قحط درآمدن . (منتهی الارب ). اِسنات . اِجداب .

استان

لغت‌نامه دهخدا

استان . [ اِ ] (نف مرخم ) مخفّف استاننده . گیرنده : من زکوةاِستان و او در قحطسال هم بصاعی باد می پیمود و بس . خاقانی .|| (اِمص ) در دادو استان ، بمعنی داد و ستد آمده : اوفوا الکیل و المیزان

استان

استان . [ اِ / اُ ] (پهلوی ، اِ) کوره . رستاق . روستا. در عهد ساسانیان ، ایالات را به أجزائی چند تقسیم کرده هر یک را یک استان می گفته اند (پاذکستپان ) ظاهراً در اصل عنوان نایب الحکومه ٔ یک استان بوده است . (ایران در زمان ساسانیان تألیف کریس

استان

لغت‌نامه دهخدا

استان . [ اُ ] (اِخ ) چهار کوره اند ببغداد: عالی و اعلی و اوسط و اسفل ، و هبةاﷲ استانی بن عبدالصّمد منسوب به یکی از آنهاست . (منتهی الارب ).

استان

لغت‌نامه دهخدا

استان . [اُ ] (اِخ ) سومین پسر داریوش دوم بقول پلوتارک . (کتاب اردشیر بند 1). رجوع به ایران باستان ص 991، 995، 1121، <span class="hl" dir="l

جست‌وجوی هم‌آوا

چهستان

لغت‌نامه دهخدا

چهستان . [ چ ِ هَِ ] (اِخ ) نامی است که ترکان به بوهم اطلاق کرده اند. رجوع به بوهم شود.

گیاستان

لغت‌نامه دهخدا

گیاستان . (اِ مرکب ) مخفف گیاهستان . جایی که گیاه باشد. محلی که در آن گیاه روید. علفزار و کشتزارو چمنزار. زمینی گیاستان ، یعنی گیاهستان و سرسبز.

اسطان

لغت‌نامه دهخدا

اسطان . [ اَ ] (ع اِ) آوند رویین . (منتهی الارب ).

آستان

لغت‌نامه دهخدا

آستان . (اِ) درگاه . درگه . آستانه . وصید. فِناء. سُدّه . کفش کن . جناب . عتبه . ساحت . حضرت . کریاس (بفارسی ). اُسکفه . گذرگاه . و آن قسمت پیشین خانه باشد پیوسته ٔ بدر : چو آن شیرپیکر علامت به بنددکند سجده بر آستانش دوپیکر. <p class="autho

آشتیان

لغت‌نامه دهخدا

آشتیان . (اِخ ) یکی از سه قصبه ٔ مَحال ّ ثلاث (تفرش و گرگان و آشتیان ) از خره ٔ عراق بشمال شرقی فراهان ، و صابون آن بخوبی مشهور است .

جست‌وجوی مشابه

استانکوی

لغت‌نامه دهخدا

استانکوی . [ ] (اِخ ) یا استان کُس یا استان کو . جزیره ٔ مستطیل و تنگی است در بحرالجزائر مقابل ساحل جنوب غربی آناطولی در دهانه ٔ خلیج مستطیل معروف به استانکوی کورفزی . از شمال شرقی بسوی جنوب غربی بین 36 درجه و 40</s

استانیسلاس

لغت‌نامه دهخدا

استانیسلاس . [ اِ ] (اِخ ) نام دو تن از سلاطین لهستان :1 - استانیسلاس اول ، معروف به لشچنسکی . مولد او لمبرگ در 1677 و وفات در 1766 م . در لونویل . وی در آغاز جانشین پدر

استانبول

لغت‌نامه دهخدا

استانبول . [ اِ تام ْ ] (اِخ )(بوغاز...) نام دیگر بوسفور . تنگه ٔ تنگ و درازی است بطول تقریباً 27 هزار گزدر شمال شرقی شهر استانبول که اروپا را از آسیا جدامی سازد و دریای سیاه را با دریای مرمره متصل میکند.تنگ ترین محل این تنگه قسمت واقع بین رو

استانپ

لغت‌نامه دهخدا

استانپ . [اِ ن ُ ] (اِخ ) جیمز کنت دُ. فرمانده قشون و سیاستمدار انگلیسی ، مولد پاریس 1673 و وفات 1721 م . || نبیره ٔ او، چارلز ، عالم و نویسنده ٔ انگلیسی ،مولد 1753 و وفات <s

استانتر

لغت‌نامه دهخدا

استانتر. [ اِ تا ت ُ ] (اِخ ) در اساطیر یونانی یکی از رزم آوران یونان ، قهرمان محاربه ٔ تروا. وی آوازی مهیب داشت .

جست‌وجوی متن

threshold

دیکشنری انگلیسی به فارسی

آستانه، آستان، آستان مانند، آستانی

thresholds

دیکشنری انگلیسی به فارسی

آستانه، آستان، آستان مانند، آستانی

provinces

دیکشنری انگلیسی به فارسی

استان ها، استان، ولایت، ایالت

sectionalism

دیکشنری انگلیسی به فارسی

طبقه بندی، استان گرایی، طرفداری از محله یا استان بخصوصی

حتی الباب

فرهنگ فارسی عمید

تا پیش در؛ تا آستان در.

جست‌وجوی هم‌آغاز

استانکوی

لغت‌نامه دهخدا

استانیسلاس

لغت‌نامه دهخدا

استان البهقباذ الاعلی

لغت‌نامه دهخدا

استان البهقباذ الاعلی . [ اِ نُل ْ ب ِ ق ُ ذِل ْ اَ لا ] (اِخ ) کوره ایست در سواد بجانب غربی و از طساسیج آن فلوجه ٔ عُلیا و فلوجه ٔ سفلی و عین التمر است . (معجم البلدان ).

استان البهقباذ الاوسط

لغت‌نامه دهخدا

استان البهقباذ الاوسط. [ اِنُل ْ ب ِ ق ُ ذِل ْ اَ س َ ] (اِخ ) کوره ایست در سواد بجانب غربی ، از طساسیج آن سُور است . (معجم البلدان ).

استان سو

لغت‌نامه دهخدا

استان سو. [ اِن ُ ] (اِخ ) حمزةبن الحسن گوید: نام ناحیه ایست موسوم بجبل ، چنانکه ابوالسری سهل بن الحکم مرا حکایت کرد وگوید آن شامل ده و اند کوره است . (معجم البلدان ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

پی استان

لغت‌نامه دهخدا

پی استان . [ پ َ اُ ] (اِخ ) دهی از دهستان حلوان بخش طبس شهرستان فردوس . واقع در 70 هزارگزی باختر طبس . سر راه مالرو عمومی دستگردان .کوهستانی . دارای 247 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آن غلات و تریاک و خرما

خاستان

لغت‌نامه دهخدا

خاستان . (اِخ ) ناحیه ای است بین هرات و سیستان . حمداﷲ مستوفی نویسد:از هرات تا جامان یک مرحله از او تا کوه سیاه یک مرحله ٔ از او تا قنات سری یک مرحله ، از او تا خاستان از توابع اسفزار یک مرحله . (نزهةالقلوب ج 3 ص 17

چماستان

لغت‌نامه دهخدا

چماستان . [ چ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ناتل رستاق بخش نور شهرستان آمل که در 18 هزارگزی جنوب خاوری سولده و 12 هزارگزی جنوب راه شوسه ٔ کناره واقع است . دشت و معتدل است و 470 تن

داستان

لغت‌نامه دهخدا

داستان . (اِ) حکایت . نقل . قصه . سمر. سرگذشت . حدیث . افسانه . (برهان ). دستان . فسانه . حادثه . ماجری . ماوقع. حکایت تمثیلی . واقعه . حکایت گذشتگان . (شرفنامه ٔ منیری ) : همچنان کبتی که دارد انگبین چون بماند داستان من بدین . <p class="aut

داستان

لغت‌نامه دهخدا

داستان . (اِخ ) ظاهراً نام محلی بوده است در بسطام . حمداﷲ مستوفی در نزهةالقلوب آرد: دیگر در بسطام در مزار شیخ المشایخ ابوعبداﷲ داستانی برسر قبر او درخت خشک است ، چون از فرزندان آن شیخ یکی را وفات رسد از آن درخت شاخی بشکند. ایشان نیز بوصیت گویند که آن درخت در اول عصای پیغمبر م

درپیوند

بیشتر بدانید

استان

'ostān

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا