لغتنامه دهخدا
مبطنة. [ م ُ ب َطْ طَ ن َ ] (ع ص ) مؤنث مبطن . (منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد). امراءة مبطنة. (مهذب الاسماء). زن باریک میان . ج ، مبطنات . (ناظم الاطباء). || اسب سپید پشت و شکم . (منتهی الارب ). و رجوع به مبطن شود. || (اِ) جامه ای با آستری ازپوست . (دزی ج <span class="h
