استظلاللغتنامه دهخدااستظلال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) استظلال بظل ؛ خواهش سایه کردن . سایه گرفتن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (غیاث ). || پناه بردن بسایه . پناه جستن . (غیاث ). || نشستن در سایه . در سایه نشستن . بسایه شدن . در سایه درآمدن . || استظلال از چیز و استظلال بچیز؛ سایه گرفتن آن . || استظ
استزلاللغتنامه دهخدااستزلال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بلغزیدن خواستن . (تاج المصادر بیهقی ). لغزانیدن خواستن . لخشانیدن خواستن . (مجمل اللغه ). || بلغزانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). لغزانیدن . (منتهی الارب ). بر لغزش داشتن . قوله تعالی : اِستزلهم الشیطان . (قرآن 155
مستظلةلغتنامه دهخدامستظلة. [ م ُ ت َ ظِل ْ ل َ ] (ع ص ) تأنیث مستظل که نعت فاعلی است از استظلال ؛ الشمس مستظلة؛ خورشید در ابر است . (اقرب الموارد). رجوع به مستظل و استظلال شود.
مستظللغتنامه دهخدامستظل . [ م ُ ت َ ظِل ل ] (ع ص ) نعت فاعلی از استظلال ، سایه خواه و طالب سایه و سایه جوی . (منتهی الارب ). سایه نشین . رجوع به استظلال شود.
پناه جستنلغتنامه دهخداپناه جستن . [ پ َ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) (پناه بردن و پناه خواستن ) پناهیدن . عوذ. استعاذه . استظلال : فَزَع َ الیه ؛ پناه جست . عقل ؛ پناه جستن بکسی . عقول ؛ پناه جستن بکسی . (منتهی الارب ).
ماهچهلغتنامه دهخداماهچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) مصغر ماه یعنی ماه کوچک و خرد. (ناظم الاطباء). || هلال . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : طوطی بچگان را سلب سبز بریدندشلوارک با ماهچه های طبری وار. منوچهری .</p