استعارةلغتنامه دهخدااستعارة. [ اِ ت ِ رَ ] (ع مص ) استعارت . بعاریت خواستن چیزی را. (منتهی الارب ). عاریت خواستن . (تاج المصادر بیهقی ). || تنها شدن . انفراد. یقال : استعور؛ اذا انفرد. (منتهی الارب ). || دست بدست گردانیدن چیزی را. (منتهی الارب ). || استعارة ادعاء معنی الحقیقة فی الشی ٔ للمبالغة
استحارهلغتنامه دهخدااستحاره . [ اِ ت ِ رَ ] (ع مص ) بسوی چیزی دیده سرگشته شدن . (منتهی الارب ). تحیر و استحار؛ اذا نظر الی الشی ٔ فغشی بصره . (تاج العروس ). || بیرون آمدن از کاری ندانستن . (منتهی الارب ). ندانستن بیرون شد کار. || پاسخ خواستن از کسی . (منتهی الارب ). || استحاره ٔ مکان بماء؛ پر شد
استعارهفرهنگ فارسی عمید۱. (ادبی) در بدیع، استعمال کلمهای در غیر معنی حقیقی خودش بر سبیل تشبیه یعنی آوردن مشبه یا مشبهٌبه در کلام و حذف طرف دیگر، مانندِ این جمله: ماهی را دیدم سر از دریچه بیرون کرد. Δ ماه در این جمله بهجای کلمۀ محبوب، معشوق، یا زنی زیبا به کار رفته است.۲. (اسم مصدر) [قدیمی] عاریت گرفتن؛ قرض
استعارهmetaphorواژههای مصوب فرهنگستانآرایهای زبانی که در آن واژه یا عبارتی که معمولاً برای دلالت بر شیء یا عملی به کار میرود، به شیء یا عملی دیگر اطلاق میشود
استعارة التخییلیةلغتنامه دهخدااستعارة التخییلیة. [ اِ ت ِرَ تُت ْ ت َخ ْ لی ی َ ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) ان یستعمل مصدرالفعل فی معنی غیر ذلک المصدر علی سبیل التشبیه ثم یتبع فعله فی النسبة الی غیر. نحو کشف (؟) فان مصدره هو الکشف فاستعیر الکشف للازالة ثم استعار کشف لأزال تبعاً لمصدره یعنی ان کشف مشتق من ال
استعارة الترشیحیةلغتنامه دهخدااستعارة الترشیحیة. [ اِ ت ِ رَ تُت ْ ت َ حی ی َ ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) هی اثبات ملایم المشبه به للمشبه . (تعریفات جرجانی ). و رجوع به استعاره شود.
استعارة بالکنایةلغتنامه دهخدااستعارة بالکنایة. [اِ ت ِ رَ ت ُ بِل ْ ک ِ ی َ ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) هی اطلاق لفظ المشبه و ارادة معناه المجازی و هو لازم المشبه به . (تعریفات جرجانی ). و رجوع به استعاره شود.
استعارة التخییلیةلغتنامه دهخدااستعارة التخییلیة. [ اِ ت ِرَ تُت ْ ت َخ ْ لی ی َ ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) ان یستعمل مصدرالفعل فی معنی غیر ذلک المصدر علی سبیل التشبیه ثم یتبع فعله فی النسبة الی غیر. نحو کشف (؟) فان مصدره هو الکشف فاستعیر الکشف للازالة ثم استعار کشف لأزال تبعاً لمصدره یعنی ان کشف مشتق من ال
استعارة الترشیحیةلغتنامه دهخدااستعارة الترشیحیة. [ اِ ت ِ رَ تُت ْ ت َ حی ی َ ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) هی اثبات ملایم المشبه به للمشبه . (تعریفات جرجانی ). و رجوع به استعاره شود.
استعارة بالکنایةلغتنامه دهخدااستعارة بالکنایة. [اِ ت ِ رَ ت ُ بِل ْ ک ِ ی َ ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) هی اطلاق لفظ المشبه و ارادة معناه المجازی و هو لازم المشبه به . (تعریفات جرجانی ). و رجوع به استعاره شود.