استفظاعلغتنامه دهخدااستفظاع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) فظیع یافتن کاری را. (منتهی الارب ). سخت و زشت یافتن امری را.
مستفظعلغتنامه دهخدامستفظع. [ م ُ ت َ ظِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استفظاع . فظیع و سخت یابنده کاری را. (از اقرب الموارد). رجوع به استفظاع شود.