استوارکار

'ost[o]vārkār

ویژگی آن‌که کارش بر بنیاد و اساس محکم و متین است؛ باتدبیر؛ عاقبت‌اندیش: ◻︎ زاین استوارکار وزیر خجسته‌پی / این دولت خجسته چو کوه استوار باد (مسعودسعد: ۹۵).