اسلملغتنامه دهخدااسلم . [ اَ ل َ ] (اِخ ) مولای ابن المدینة. شیخ طوسی در رجال خود او را در عداد اصحاب حسین (ع ) شمرده است . (تنقیح المقال ج 1 ص 126).
اسلملغتنامه دهخدااسلم . [ اَ ل َ ] (اِخ ) مولای علی بن یقطین . رجوع به سلم شود. (تنقیح المقال ج 1 ص 126).
اسلملغتنامه دهخدااسلم . [ اَ ل َ ] (اِخ ) نام ساربان رسول صلی اﷲعلیه وآله و او رفیق رافع بوده است . (از قاموس الاعلام ترکی ).
اسیلملغتنامه دهخدااسیلم . [ اُ س َ ل ِ ] (ع اِ) یکی از عروق سته ٔ دست : «و امّا عروق الیدین فستة: القیفال و الاکحل و الباسلیق و حبل الذراع الوحشی و الاسیلم و الابطی .» (معالم القربة ص 162 و 104).
اشپلملغتنامه دهخدااشپلم . [ اِ پ َ ل َ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان مرکزی بخش صومعه سرای شهرستان فومن ، در 2000گزی جنوب صومعه سرا متصل براه فرعی صومعه سرا به لوکان . جلگه ، معتدل ، مرطوب مالاریائی . با 194 تن سکنه . گیلکی ، فارسی .
اشلیملغتنامه دهخدااشلیم . [ ] (اِخ ) ناحیه و قریه ای است در داخل مصر غربی . (مراصد الاطلاع ). ناحیه یا قریه ای است در کناره ٔ مصر غربی . (معجم البلدان ).
اشلیملغتنامه دهخدااشلیم . [ اَ ش ُ ] (اِ)غله ای است مانند گان ، اگر آن را بخورند، غذا حاصل شود و از آن آش سازند و آش کرده نان میپزند و آن در هند گلبار بسیار میشود. کذا فی العلمی و گویند وازبای صلب گرد است (!) که بعضی سیاه و بعضی سرخ در میان کشت گندم روید و گویند یاسمین جنگلی . (مؤیدالفضلا).<b
اسلمیلغتنامه دهخدااسلمی . [ اَ ل َ ] (اِخ ) عبداﷲبن یعلی ، مکنی به ابوبرزة. رجوع بعبداﷲ بن یعلی شود.
اسلمیلغتنامه دهخدااسلمی . [ اَ ل َ ] (ص نسبی ) منسوب باسلم بن افصی بن حارثةبن عمرو. (انساب سمعانی ).
اسلمیلغتنامه دهخدااسلمی . [ اَ ل َ ] (اِخ ) عابد. عابدی بزمان رسول صلوات اﷲعلیه . (عقدالفرید چ محمد سعید العریان ج 7 ص 13).
اسلمانلغتنامه دهخدااسلمان . [ اَ ل ُ ] (اِخ ) نهری ببصره اسلم بن زرعة را و آنرا معاویة باسلم باقطاع داده بود. و یاقوت گوید این اصطلاحی قدیم است اهل بصره را که چون نهر و قریه ای را بمردی نسبت کنند در آخر اسم وی الف و نونی افزایند چنانکه گویندعبادان بعبادبن الحصین و زیادان منسوب بزیاد و حتی گویند
اسلمیلغتنامه دهخدااسلمی . [ اَ ل َ ] (اِخ ) عبداﷲبن یعلی ، مکنی به ابوبرزة. رجوع بعبداﷲ بن یعلی شود.
اسلمیلغتنامه دهخدااسلمی . [ اَ ل َ ] (ص نسبی ) منسوب باسلم بن افصی بن حارثةبن عمرو. (انساب سمعانی ).
اسلم اسودلغتنامه دهخدااسلم اسود. [ اَ ل َ م ِ اَ وَ ] (اِخ ) وی بنام اسلم راعی نیز معروف است . در وقعه ٔ خیبر در حالتی که گوسفندی از آن یک تن یهودی را میچرانید ناگهان بخدمت حضرت ختمی مرتبت آمده تقاضای مسلمانی کرد و بعساکر مسلمین ملحق گردید و در حرب شرکت کرد و در همان روز بدرجه ٔ شهادت نایل گشت . ا
ام اسلملغتنامه دهخداام اسلم . [ اُم ْ م ُ اَ ل َ ] (اِخ ) از صحابیات بود. زمان علی بن حسین (ع ) را نیز درک کرد و چون کتابهای بسیاری خوانده بود به قاریة الکتب موصوف شد. رجوع به ریحانة الادب ج 6 ص 208 و ص <span class="hl" dir="ltr
