اش

'aš

۱. ضمیر متصل مفرد غایب به‌معنیِ او، به‌صورت مفعولی: خواندش، بردش.
۲. ضمیر اضافی که در بعضی کلمات همزۀ آن ساقط می‌شود: کتابش، چشمش. اگر کلمه به های غیرملفوظ ختم شود همزه باقی می‌ماند: اندیشه‌اش، خانه‌اش. اگر به کلمه‌ای ملحق شود که آخر آن الف ساکن است مبدل به یای مفتوح می‌شود: کارهایش، مال‌هایش.