لغتنامه دهخدا
اسواریه . [ اَس ْ ری ی َ ] (اِخ ) گروهی باشند از معتزله . هم اصحاب الاسواری ، وافقوا النظّامیة فیما ذهبوا الیه ، وزادوا علیهم ان اﷲ لایقدر علی ما اخبر بعدمه او علم عدمه و الانسان قادر علیه . (تعریفات جرجانی ). مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون آرد: اسوارِیة گروهی از معتزله اند که از