اشاعه

'ešā'e

معنی

۱. فاش کردن؛ آشکارا کردن.
۲. پراکنده ساختن.
۳. رواج دادن.
۴. فاش و آشکار کردن خبر.

مترادف

اشاعت، انتشار، پاشیدن، پراکندن، تبلیغ، تداول، ترویج، سرایت، شیوع، گستردن، نشر

برابر پارسی

گسترش

جست‌وجوی دقیق

اشاعه

فرهنگ فارسی عمید

۱. فاش کردن؛ آشکارا کردن.۲. پراکنده ساختن.۳. رواج دادن.۴. فاش و آشکار کردن خبر.

اشاعه

diffusion 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گسترش و نفوذ مؤلفه‌هایی از یک فرهنگ به فرهنگ دیگر در نتیجۀ ارتباط میان گروه‌های فرهنگی مختلف

اشاعه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

contagion, diffusion, dissemination, promulgation

اشاعه

فرهنگ فارسی معین

(اِ عَ یا عِ) [ ع . اشاعة ] (مص م .) نک اشاعت .

اشاعه

فرهنگ مترادف و متضاد

اشاعت، انتشار، پاشیدن، پراکندن، تبلیغ، تداول، ترویج، سرایت، شیوع، گستردن، نشر

جست‌وجوی هم‌آوا

أشاع إشاعة

اشاحة

اشاحة. [ اِ ح َ ] (ع مص ) گیاه شیح رویانیدن (چنانکه زمین ): اشاحت الارض . (منتهی الارب ) . || پرهیز کردن . (منتهی الارب ). پرهیزیدن . (مقدمه ٔ لغت میرسید شریف جرجانی ). حذر کردن . || جد کردن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). کوشیدن در امری . کوشش کردن در کار و دوام کردن بر آن

اشاعة

لغت‌نامه دهخدا

اشاعة. [ اِ ع َ ] (ع مص ) اشاعه . اشاعت . تابع دیار گردانیدن چیزی را: اشاعکم السلام و بالسلام ؛ سلامت را پیرو دیار شما گرداند. (منتهی الارب ). || بانگ کردن شتران را و زجر کردن تا برگردند: اشاع بالابل . (منتهی الارب ). || آشکارا کردن . (غیاث ). فاش و آشکار کردن خبر و جز آن : ا

اصاحة

لغت‌نامه دهخدا

اصاحة. [ اِ ح َ ] (ع مص ) گوش فراداشتن . || انتظار چیزی کردن . || ترسیدن . (منتهی الارب ) .

اساحة

لغت‌نامه دهخدا

اساحة. [ اِ ح َ ] (ع مص ) اساحه ٔ نهر؛ روان کردن جوی . (منتهی الارب ). || فروافکندن ، چنانکه اسب دم خود را: اساح الفرس بذنبه . (از منتهی الارب ).

جست‌وجوی مشابه

اشاعه‌گرایی

diffusionism

واژه‌های مصوب فرهنگستان

یکی از مکتب‌های نظری در انسان‌شناسی اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم که در آن اشاعۀ پدیده‌های فرهنگی در پهنه‌های سرزمینی و در گسترۀ تاریخی مهم‌ترین شیوۀ انتقال و گسترش فرهنگ محسوب می‌شود