اشنودنیلغتنامه دهخدااشنودنی . [ اِ دَ / اُ دَ ] (ص لیاقت ) لایق شنودن . قابل اصغا : نه بنوشتنی بد نه بنمودنی نه برخواندنی بد نه اشنودنی .فردوسی .
اشنودنیفرهنگ فارسی عمیددرخور شنیدن؛ لایق شنیدن: ◻︎ نه بشنودنی بُد نه بنمودنی / نه افگندنی بُد نه اشنودنی (فردوسی: ۵/۱۰۰).
اسنودنلغتنامه دهخدااسنودن . [ اِ دُ ] (اِخ ) کوهی است در خطه ٔ گال از انگلستان در 1185 گز ارتفاع و منظره ٔ دلکش و زیبایی دارد.
اشنودنلغتنامه دهخدااشنودن . [ اِ دَ / اُ دَ ] (مص ) شنودن . شنیدن . (از برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ) (هفت قلزم ) (شعوری ) (فرهنگ نظام ). گوش کردن . پذیرفتن . فرمان بردن . اطاعت کردن : گفتار تو بار است و کار برگست که اشنود چنین بار
اشنودنفرهنگ فارسی عمید= شنیدن: ◻︎ پروارنه که ذوق سوختن یافت / نبوَد به شعاع شمع خشنود ـ این حال اگرت عجب نماید / بشنو ز من ار توانی اشنود (عراقی: ۱۳۱)
ناشنودنیلغتنامه دهخداناشنودنی . [ ش ِ دَ ] (ص لیاقت ) که شنودنی نیست . که ازدر شنودن نیست . که قابل شنودن نیست . که آن را نباید شنود. که نمی توان شنودش : دیگر ببند گوش ز هر ناشنودنی کز گفت وگوی هرزه شود عقل تارومار.عطار.