لغتنامه دهخدا
اجهر. [ اَ هََ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی ازجهر. || (ص ) آنکه در آفتاب چیزی نبیند. روزکور. (تاج المصادر). || مرد دیداری تمام خلقت . || اسب که غره ٔ وی همه روی وی را گرفته باشد. || احول ِ دیداری . (منتهی الارب ). و عبارت تاج العروس این است : [ و ] الأجهر؛ الأحول الملیح الجهرة، ا
