اعلملغتنامه دهخدااعلم . [ اَ ل َ ] (ع ص ) کفیده لب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شکافته لب زَوَرین . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). شکافته لب زبرین . (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). کفیده لب و شکرلب و سلنج و خداوند لب ِ شکری . (ناظم الاطباء). آنکه شکافتگی لب بالا یا شکافتگی هر دو لب دارد.
اعلملغتنامه دهخدااعلم . [ اَ ل َ ] (اِخ ) ابراهیم بن قاسم بطلیوسی نحوی مکنی به ابواسحاق . از شاعران و ادباء بود. وی نحو را نزد هذیل استاد مشهور علم نحو فراگرفت . درگذشت او را بسال 642 و یا 646 هَ . ق . نوشته اند. (از روضات ال
اعلملغتنامه دهخدااعلم . [ اَ ل َ ] (اِخ ) نام کوره ٔ بزرگی است بین همدان و زنجان از نواحی جبال که فارسیان آنرا «المرا» بفتح الف و لام خوانند، و نویسندگان آن را به صورت «اعلم » ضبط کنند و قصبه ٔ (مرکز) این کوره «درگزین » است . و بزرگانی در سیاست و علم از آن برخاسته اند. (از معجم البلدان ). چها
اعلملغتنامه دهخدااعلم . [ اَ ل َ ] (اِخ ) یوسف بن سلیمان مکنی به ابوالحجاج . از مشاهیر علماء نحو بوده است . رجوع به ابوالحجاج و یوسف در همین لغت نامه و قاموس الاعلام ترکی و روضات الجنات ص 48 شود.
احلملغتنامه دهخدااحلم . [ اَ ل َ ] (ع ن تف ) حلیم تر. بردبارتر.- امثال : اَحلم ُ من الاحنف بن قیس . (المزهر جزء 1 ص 298).احلم من فرخ عقاب
اهلملغتنامه دهخدااهلم . [ اَ ل ُ ] (اِخ ) شهری است به طبرستان . (از منتهی الارب ). شهرکی است درساحل دریای آبسکون از نواحی طبرستان . و ابراهیم بن احمد اهلمی که از روات است منسوب بدانجاست . (معجم البلدان ). و رجوع به سفرنامه ٔ مازندران رابینو و فهرست آن شود.
اعلمیلغتنامه دهخدااعلمی . [ اَ ل َ ] (اِخ ) عبدالغفاربن محمدبن عبدالواحد قومسانی مکنی به ابوسعد. فقیهی بود بموصل واحادیثی از او روایت شده است . (از معجم البلدان ).
اعلمیلغتنامه دهخدااعلمی . [ اَ ل َ ] (اِخ ) وزیر سلطان محمدبن ملکشاه ومعروف به اعلمی درگزینی بوده . (از معجم البلدان ).
اعلمیلغتنامه دهخدااعلمی . [ اَ ل َ ] (ص نسبی ) منسوب به اعلم که ناحیه ای بوده بین همدان و زنجان . (از معجم البلدان ).
اعلم بطلیوسیلغتنامه دهخدااعلم بطلیوسی . [ اَ ل َم ِ ب َ طَل ْ ی َ ] (اِخ ) رجوع به اعلم ابراهیم بن قاسم در همین لغت نامه و روضات الجنات ص 48 شود.
رایانلغتنامه دهخدارایان . (اِخ ) دهی است بناحیه ٔ اعلم . (منتهی الارب ). قریه ای است از قراء ناحیه ٔ اعلم همدان . (از معجم البلدان ).
ابواسحاقلغتنامه دهخداابواسحاق . [ اَ اِ ] (اِخ ) کنیت ابراهیم بن قاسم ابراهیم .... نحوی معروف به اعلم . رجوع به اعلم بطلیوسی شود.
ابوالقاسملغتنامه دهخداابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) ابن اعلم علی بن حسن علوی . رجوع به ابن اعلم و علی و ابوالقاسم علی ... شود.
یوسفلغتنامه دهخدایوسف . [ س ُ ] (اِخ ) ابن سلیمان بن عیسی شنتمری ، مکنی به ابوالحجاج و معروف به اعلم (اعلم شنتمری ). رجوع به اعلام زرکلی و نیز شنتمری الاعلم شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن أعلم ، علی بن حسن علوی بغدادی ، مشهور به ابن أعلم و مکنی به ابوالقاسم . ریاضی دان و منجم مشهور قرن چهارم هجری . رجوع به ابن اعلم و علوی (علی بن حسن ...) و علی بن حسن ... شود.
اعلمیلغتنامه دهخدااعلمی . [ اَ ل َ ] (اِخ ) عبدالغفاربن محمدبن عبدالواحد قومسانی مکنی به ابوسعد. فقیهی بود بموصل واحادیثی از او روایت شده است . (از معجم البلدان ).
اعلمیلغتنامه دهخدااعلمی . [ اَ ل َ ] (اِخ ) وزیر سلطان محمدبن ملکشاه ومعروف به اعلمی درگزینی بوده . (از معجم البلدان ).
اعلمیلغتنامه دهخدااعلمی . [ اَ ل َ ] (ص نسبی ) منسوب به اعلم که ناحیه ای بوده بین همدان و زنجان . (از معجم البلدان ).
اعلم بطلیوسیلغتنامه دهخدااعلم بطلیوسی . [ اَ ل َم ِ ب َ طَل ْ ی َ ] (اِخ ) رجوع به اعلم ابراهیم بن قاسم در همین لغت نامه و روضات الجنات ص 48 شود.
شنتمری الاعلملغتنامه دهخداشنتمری الاعلم . [ ش َ م َ ری یُل ْ اَ ل َ ] (اِخ ) ابوالحجاج یوسف بن سلیمان بن عیسی نحوی شنتمری ، معروف به اعلم (منسوب به شنتمریه یا شنتمار شهری به اندلس ). در سال 432 هَ . ق . به قرطبه رفت و در آنجا به فراگرفتن ادب و دانش از ابراهیم الافلیلی
استاعلملغتنامه دهخدااستاعلم . [ اُ ع َ ل َ ] (اِ مرکب ) پاره ٔ دزدیده ٔ خیاط.- استاعلم کردن ؛ دزدیدن خیاط، قسمتی از جامه ٔ نابریده را. رجوع به استادعلم شود.
واﷲ اعلملغتنامه دهخداواﷲ اعلم . [ وَل ْ لا هَُ اَ ل َ ] (ع جمله ٔ اسمیه ) خدا داناتر است . (ناظم الاطباء).
اﷲ اعلملغتنامه دهخدااﷲاعلم . [ اَل ْ لا هَُ اَ ل َ ] (ع جمله ٔ اسمیه ) یا واﷲ اعلم . خدا داناتر است . در مورد تردید آرند.
ابن اعلملغتنامه دهخداابن اعلم . [ اِ ن ُاَ ل َ ] (اِخ ) ابوالقاسم علی بن حسن علوی . منجم و عالم ریاضی مشهور. گویند او از احفاد جعفر طیار است . در بغداد علم آموخت و سپس بخدمت عضدالدوله پیوست و نزد او حرمت و مکانتی بسزا یافت و عضدالدوله کارهای ملک با شور و مصلحت اندیشی ابن اعلم میراند. پس از عضدالد
