افروزلغتنامه دهخداافروز. [ اَ ] (ص ) روشن . (ناظم الاطباء) (هفت قلزم ) (برهان ) (آنندراج ) (مؤید). || (نف مرخم ) روشن کننده . (برهان ) (آنندراج ) (هفت قلزم ) (ناظم الاطباء) (مؤید) (شرفنامه ). در کلمات مرکبه بمعنی افروزنده است و مخفف آن باشد، چنانکه درآتش افروز، آذرافروز، اخترافروز، انجمن افر
افروزفرهنگ فارسی عمید۱. = افروختن۲. افروزنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): آتشافروز، انجمنافروز، بستانافروز، جهانافروز، دلافروز، عالمافروز.
افروزفرهنگ فارسی معین( اَ ) (اِفا.) در کلمات مرکب به معنی افروزنده آید: آتش افروز، جهان افروز، دل - افروز.
دشت افروزلغتنامه دهخدادشت افروز. [ دَ ت ِ اَ ] (اِخ ) نام سیرگاهی است . (آنندراج ) : دشت افروز از نظر کی میرودجلوه گاه گلعذاران یاد باد.باقر کاشی (از آنندراج ).
خانه افروزلغتنامه دهخداخانه افروز. [ ن َ / ن ِ اَ ] (نف مرکب ) روشن کننده ٔ خانه ، افروزنده ٔ خانه .
چمن افروزلغتنامه دهخداچمن افروز. [چ َ م َ اَ ] (نف مرکب ) روشن کننده و افروزنده ٔ باغ و بستان . || کنایه از گلهای سرخ رنگی که در باغ مایه ٔ چمن افروزی شود. || نام گل تاج خروس . (از آنندراج ). گل بستان افروز. (از ناظم الاطباء).گل تاج خروس . و رجوع به بستان افروز و تاج خروس شود.
جهان افروزلغتنامه دهخداجهان افروز. [ ج َ اَ ] (نف مرکب ) جهان افروزنده . روشن کننده ٔ جهان : خورشید جهان افروز. صبح جهان افروز کِلّه ٔ ظلمانی از پیش برداشت . (کلیله و دمنه ).عدل شمعی بود جهان افروزظلم شد آتشی ممالک سوزعدل بازوی شه قوی داردقامت ملک مستوی دارد.
چراغ افروزلغتنامه دهخداچراغ افروز. [ چ َ / چ ِ اَ ] (نف مرکب ) چراغ افروزنده . افروزنده ٔ چراغ . روشن کننده ٔ چراغ . || مجازاً، بمعنی روشنی بخش : چراغ افروز چشم ما نسیم زلف جانانست مباد این جمع را یارب غم از باد پریشانی .<p class
افروزندنلغتنامه دهخداافروزندن . [ اَ زَ دَ ] (مص ) افروخته شدن . || سوخته شدن . || تلف شدن . صرف شدن . (ناظم الاطباء).
افروزانلغتنامه دهخداافروزان . [ اَ ] (نف ، ق ) در حال افروختن . (یادداشت دهخدا). || فروزنده . تابان . محرق . سوزان . متشعشع. دارای نور و روشنائی . (ناظم الاطباء). تابان . درخشان . مشتعل . (فرهنگ فارسی معین ).
افروزاندنلغتنامه دهخداافروزاندن . [ اَ دَ ] (مص ) سوزاندن . || تابان و فروزنده گردانیدن . (ناظم الاطباء) : فاما خداوندان معروف گفته اند که وی [ جمال ] شوق شمع است که شمع را برافروزاند. (نوروزنامه ). || متشعشع گردانیدن . || دارای نور و روشنائی گشتن . (ناظم الاطباء). افروزانی
افروزندنلغتنامه دهخداافروزندن . [ اَ زَ دَ ] (مص ) افروخته شدن . || سوخته شدن . || تلف شدن . صرف شدن . (ناظم الاطباء).
افروزانلغتنامه دهخداافروزان . [ اَ ] (نف ، ق ) در حال افروختن . (یادداشت دهخدا). || فروزنده . تابان . محرق . سوزان . متشعشع. دارای نور و روشنائی . (ناظم الاطباء). تابان . درخشان . مشتعل . (فرهنگ فارسی معین ).
افروزاندنلغتنامه دهخداافروزاندن . [ اَ دَ ] (مص ) سوزاندن . || تابان و فروزنده گردانیدن . (ناظم الاطباء) : فاما خداوندان معروف گفته اند که وی [ جمال ] شوق شمع است که شمع را برافروزاند. (نوروزنامه ). || متشعشع گردانیدن . || دارای نور و روشنائی گشتن . (ناظم الاطباء). افروزانی
دشت افروزلغتنامه دهخدادشت افروز. [ دَ ت ِ اَ ] (اِخ ) نام سیرگاهی است . (آنندراج ) : دشت افروز از نظر کی میرودجلوه گاه گلعذاران یاد باد.باقر کاشی (از آنندراج ).
خاطرافروزلغتنامه دهخداخاطرافروز. [ طِ اَ ] (نف مرکب )روشن کننده ٔ خاطر. مهیج . محرک . شادی بخش : کاین معرفتی است خاطر افروز. نظامی .بر خاطر او گذشت یک روزاندیشه ٔ آن دو خاطرافروز.نظامی .
خانه افروزلغتنامه دهخداخانه افروز. [ ن َ / ن ِ اَ ] (نف مرکب ) روشن کننده ٔ خانه ، افروزنده ٔ خانه .
چمن افروزلغتنامه دهخداچمن افروز. [چ َ م َ اَ ] (نف مرکب ) روشن کننده و افروزنده ٔ باغ و بستان . || کنایه از گلهای سرخ رنگی که در باغ مایه ٔ چمن افروزی شود. || نام گل تاج خروس . (از آنندراج ). گل بستان افروز. (از ناظم الاطباء).گل تاج خروس . و رجوع به بستان افروز و تاج خروس شود.
خودافروزلغتنامه دهخداخودافروز. [ خوَدْ/ خُدْ اَ ] (نف مرکب ) افروزنده ٔ خود. آتش زننده ٔ خود. آنکه خود را به آتش زند تا دیگران را روشن کند.- شمع خودافروز ؛ شمعی که خود را می افروزد و می سوزد تا نور به انجمن دهد.|| که بیواسطه آتش رو