افشردنلغتنامه دهخداافشردن . [ اَ ش ُ دَ ] (مص ) فشردن . چیزی را سخت بهم گرفته بزور پنجه خلاصه ٔ آن برآوردن و این را به تازی عصیر گویند. (آنندراج ). افشاردن . فشردن . پالودن . (ناظم الاطباء). فشار دادن . آب یا شیره یا روغن چیزی را بفشار گرفتن . عصاره گرفتن . افشره گرفتن . (فرهنگ فارسی معین ). شپ
پافشردنلغتنامه دهخداپافشردن . [ ف ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) استقامت کردن . پافشاری کردن . اصرار، لجاج ، ابرام . پای فشردن . پای افشردن . پای افشاری .ایستادگی . پایداری . پائیدن . پای داشتن . ثبات قدم .- امثال :پافشردی بُردی ؛ استقامت سبب نیل
افسردنلغتنامه دهخداافسردن . [ اَ س ُ دَ ] (مص ) سرد شدن . یخ بستن . منجمد گردیدن . (برهان ) (مؤید)(آنندراج ). بربسته شدن . منجمد شدن . (شرفنامه منیری ). سرد شدن هر چیزی . (میرزا ابراهیم ). انجماد. بستن . یخ بستن . جمود. فسردن . (یادداشت مؤلف ) : زان عقیقین میی که ه
افسردنفرهنگ فارسی معین(اَ سُ دَ) [ په . ] (مص ل .)1 - پژمردن . 2 - اندوهگین شدن . 3 - منجمد گشتن .4 - دلسرد شدن .
دامن افشردنلغتنامه دهخدادامن افشردن . [ م َ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) درهم نوردیدن و گرد کردن دامن . فشردن دامن . دامن فشردن . مقابل دامن گشادن .دامن بستن . (آنندراج ). و رجوع به دامن فشردن شود.
پی افشردنلغتنامه دهخداپی افشردن . [ پ َ / پ ِ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) پایداری کردن . پافشاری کردن . پای فشردن . استقامت ورزیدن . استوار ماندن : بیاورد لشکر سوی خوار ری بیاراست لشکر بیفشرد پی . فردوسی .در
قدم افشردنلغتنامه دهخداقدم افشردن . [ ق َ دَ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از ثابت قدم بودن باشد. (برهان ). کنایه از ثابت و پایدار بودن . (آنندراج ). پایداری کردن .
غوره افشردنلغتنامه دهخداغوره افشردن . [رَ / رِ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از گریان ساختن . (برهان قاطع) (بهار عجم ). غوره فشردن : آب چون آتشم فرست که بادبر سرم خاک غم همی باردآب انگور کو که سعی کندتا غمم غوره در نیفشارد.
بیفشاردنلغتنامه دهخدابیفشاردن . [ ی َ دَ ] (مص ) افشاردن . افشردن . فشردن : هر اسبی که رستم کشیدیش پیش به پشتش بیفشاردی دست خویش . فردوسی .رجوع به افشاردن و افشردن شود.
دامن افشردنلغتنامه دهخدادامن افشردن . [ م َ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) درهم نوردیدن و گرد کردن دامن . فشردن دامن . دامن فشردن . مقابل دامن گشادن .دامن بستن . (آنندراج ). و رجوع به دامن فشردن شود.
پی افشردنلغتنامه دهخداپی افشردن . [ پ َ / پ ِ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) پایداری کردن . پافشاری کردن . پای فشردن . استقامت ورزیدن . استوار ماندن : بیاورد لشکر سوی خوار ری بیاراست لشکر بیفشرد پی . فردوسی .در
پی غلط افشردنلغتنامه دهخداپی غلط افشردن . [ پ َ / پ ِ غ َ ل َ اَش ُ دَ ] (مص مرکب ) پافشاری نابجا کردن : به یکی پی غلط که افشردم رخت هندو نگر که چون بردم .نظامی .
فرودافشردنلغتنامه دهخدافرودافشردن . [ ف ُ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) چیزی را محکم گرفتن و بر او مسلط شدن . در زیر افشردن . به زمین زدن : امیر او را فرودافشرد و غلامان را آواز داد. (تاریخ بیهقی ).
قدم افشردنلغتنامه دهخداقدم افشردن . [ ق َ دَ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از ثابت قدم بودن باشد. (برهان ). کنایه از ثابت و پایدار بودن . (آنندراج ). پایداری کردن .