افنةلغتنامه دهخداافنة. [ اَ ف ِ ن َ ] (ع ص ) ناقه ٔکم شیر. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
حفنةلغتنامه دهخداحفنة. [ ح َ ن َ ] (ع اِ) یک مشت از طعام . مشتی از گندم و جو و جز آن . یا دو مشت وقتی که هر دو کف بهم آورده باشند. (منتهی الارب ). پری یک مشت . مقداری که در کف دستی فراهم کرده گنجد. چیز اندک . || گو کف . ج ، حفنات : مارمیت اذ رمیت فتنه ای صدهزار
حفنةلغتنامه دهخداحفنة. [ ح ُ / ح َ ن َ ] (ع اِ) کریشک . مغاک . سوراخ . (منتهی الارب ). حفرة. (اقرب الموارد). || پُرِ دو مشت . (اقرب الموارد). || کوه . (منتهی الارب ). ج ، حُفَن .
حفینةلغتنامه دهخداحفینة. [ ح ُ ف َ ن َ ] (اِخ ) مانند جهینه و جفینه نام است . و این مثل بهر سه صورت نقل شده است : و عند حفینة الخبر الیقین . رجوع به جهینه شود.
افنیةلغتنامه دهخداافنیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ فِناء، بمعنی گرداگرد و پیشگاه فراخ سرای . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
دافنةلغتنامه دهخدادافنة. [ ف ِ ن َ ] (ع ص ) بقرة دافتةالجذم ؛ گاو دندان سوده از پیری . (منتهی الارب ).
زافنةلغتنامه دهخدازافنة. [ ف ِ ن َ ] (ع ص ) شتر ماده ٔ لنگان . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || زن آسان جماع . (منتهی الارب ). || زن رقاصه . (منتهی الارب ).
سافنةلغتنامه دهخداسافنة. [ ف ِ ن َ] (ع ص ، اِ) باد خاکروب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). باد وزنده بر روی زمین و خراشنده خاک را. (شرح قاموس ). باد وزنده بر روی زمین . (قطر المحیط). ج ، سوافن .
مثافنةلغتنامه دهخدامثافنة. [ م ُ ف َ ن َ ] (ع مص ) با کسی نشستن . (تاج المصادر بیهقی ). هم زانو نشستن کسی را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). هم زانو نشستن کسی را و مجالست کردن وی را. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کسی را بر چیزی یاری دادن .(تاج المصادر بیهقی ). یاری کردن کسی را. (از منت
رافنةلغتنامه دهخدارافنة. [ ف ِ ن َ ] (ع ص ) زن فیرنده بناز خرامان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).