الاچیقلغتنامه دهخداالاچیق . [ اَ ] (اِ) در ترکی خانه ای است از نی و چوب . (آنندراج ). رجوع به آلاجق و آلاچیق و الاچق شود.
اوبهفرهنگ فارسی عمید۱. خیمه؛ چادر؛ آلاچق.۲. جایی که طایفهای چادرهای خود را برپا ساخته و در آنجا زندگانی کنند.۳. [مجاز] طایفه؛ ایل.
الاچیق زدنلغتنامه دهخداالاچیق زدن . [ اَ زَ دَ ] (مص مرکب ) نصب نمودن الاچیق . بر پاکردن الاچیق . رجوع به آلاجق و اُلاجُق و اُلاچُق شود.
آلاچیقفرهنگ فارسی معین[ تر. ] ( اِ.)1 - نوعی خیمه که از پارچه - های ضخیم درست می کنند. 2 - سایبانی که میان باغ یا صحرا از شاخه های درخت و چوب سازند. آلاجق و آلاچق نیز گویند.